Eliasza od Św. Klemensa – Teodora Fracasso – urodziła się w Bari we Włoszech 17. stycznia 1901 r., ochrzczona została w cztery dni później przez swojego wujka, Ks. Carla Fracasso. Jej rodzice – Giuseppe Fracasso i Pasqua Cianci – mieli dziewięcioro dzieci, z których czworo zmarło we wczesnym dzieciństwie. Przeżyło tylko pięć dziewczynek: Prudenzia, Ana, Teodora, Domenica i Nicola.
W roku 1905 rodzina przeprowadziła się do domu posiadającego piękny, mały ogród. Tam Teodora Fracasso w wieku czterech lub pięciu lat, miała sen: śniła jej się Piękna Pani przechadzająca się między kwitnącymi irysami. Obiecała dziewczynce, że gdy urośnie, zostanie zakonnicą, po czym zniknęła w obłoku światła.
Teodora Fracasso przyjęła Pierwszą Komunie Świętą 8 maja 1911 r. W noc poprzedzającą tę Uroczystość widziała we śnie Świętą Teresę od Dzieciątka Jezus, która jej powiedziała: Będziesz siostrą zakonną tak, jak ja.
Wkrótce Teodora Fracasso wstąpiła do Dominikańskiego Stowarzyszenia Bł. Imeldy Lambertini oraz Milicji Anielskiej Św. Tomasza z Akwinu. Regularnie zapraszała swe przyjaciółki do domu, by razem z nimi odprawiać rozmyślanie o sprawach Bożych i modlić się.
Kierownik duchowy zaproponował jej wstąpienie do Trzeciego Zakonu Dominikańskiego. Teodora Fracasso została przyjęta, złożyła profesję pod imieniem Agnieszka dn. 14 maja 1915 r., przy czym otrzymała szczególną dyspensę z powodu ukończonego zaledwie 14 roku życia.
Po zmianie kierownika duchowego, za jego radą postanowiła wstąpić do Sióstr Karmelitanek Bosych. Stało się to 8 kwietnia 1920 r., natomiast habit otrzymała 24 listopada tego samego roku. Przyjęła imię Eliasza (Elia) od Św. Klemensa. Za swą przewodniczkę w drodze na Górę Karmel wybrała Św. Teresę od Dzieciątka Jezus. Uroczystą profesję wieczystą złożyła 11 lutego 1925 r.
Jej droga zakonna nie była łatwa, była stale konfrontowana z licznymi trudnościami. Zawsze wierna Regule i wspólnotowym obowiązkom, Eliasza od Św. Klemensa dużą część każdego dnia spędzała w swej celi, oddana pracy krawieckiej, którą jej zlecano. Na początku roku 1927 Matka Przeorysza uczyniła ją zakrystianką. W styczniu tego roku zachorowała na ciężką grypę. Ta choroba bardzo ją osłabiła. Zaczęła odczuwać silne bóle głowy, nie skarżyła się jednak na nie i nie przyjmowała żadnych leków.
Krótko przed Bożym Narodzeniem, 21 grudnia, pojawiła się u niej wysoka gorączka i inne dolegliwości. Były one jednak lekceważone przez współsiostry. Dn. 24 grudnia przybył do s. Eliaszy od Św. Klemensa lekarz. Zdiagnozował on zapalenie opon mózgowych. Nie zalecił jednak hospitalizacji pomimo tego, że widział, iż zmiany chorobowe były nieodwracalne.
Siostra Eliasza od Św. Klemensa zmarła w południe 25 grudnia 1927 r. w wieku 26 lat, zgodnie ze swym wcześniejszym stwierdzeniem, że umrze w dzień świąteczny.
W ślad za Świętą Teresą od Dzieciątka Jezus przebyła w swym życiu małą drogę dziecięctwa duchowego, zainspirowaną głęboką ufnością w Bogu. Ta młoda Karmelitanka Bosa z Klasztoru Świętego Józefa w Bari pozostawiła trwałe wspomnienia u wszystkich, którzy ją znali, a także przesłanie, że należy dążyć z radością do Raju, gdyż Raj jest przeznaczeniem wszystkich wierzących.
Diecezjalny proces informacyjny zmierzający do beatyfikacji rozpoczął się 28 października 1953 r. Po uznaniu heroiczności jej cnót, Kongregacja ds. Świętych ogłosiła Eliaszę od Św. Klemensa – Teodorę Fracasso czcigodną Służebnicą Bożą 11 grudnia 1987 r., a 9 XII 2005 r. zatwierdziła cud zdziałany za jej wstawiennictwem. Ojciec Święty Benedykt XVI dn. 19 grudnia 2005 r. podpisał dekret zezwalający na dokonanie beatyfikacji.
Siostra Eliasza od Św. Klemensa została uroczyście beatyfikowania 18 marca 2006 r. w Katedrze w Bari.
***
Powyższa notatka biograficzna pochodzi z autorskiego cyklu artykulików
”Młodzi świadkowie wiary” pisanych przez Marka Pawła Tomaszewskiego w latach 2006-2007.
All rights reserved © 2006-2024 Marek Paweł Tomaszewski.
